از دهه 1980، تلویزیون ال جی 50 اینچ فول اچ دی علاوه بر سوکت آنتن، به کانکتورهای مختلفی برای اتصال منابع تصویری و صوتی اضافی مجهز شده است.
برخی از تلویزیون ها همچنین دارای یک پورت برای افزودن یک ماژول یا کارتریج نوع PCMCIA اختیاری هستند که برای کنترل دسترسی به کانال های رمزگذاری شده و احتمالاً پولی در نظر گرفته شده است.
در 30 اکتبر 1925، جان لوگی بیرد، مخترع اسکاتلندی، اولین آزمایش را در انتقال تصاویر متحرک انجام داد: تصویر ویدئویی یک شبح متحرک در طول تظاهرات عمومی در فروشگاه سلفریج در لندن.
او در خلال یک تظاهرات عمومی در آزمایشگاه خود در لندن در ژانویه 1926، اولین تصویر زنده تلویزیونی متحرک را با مقیاس خاکستری و دیگر یک شبح ساده ارائه کرد.
تصاویر تنها 30 خط اسکن و با سرعت تقریباً 12 تصویر در ثانیه نمایش داده شدند. اما برای تشخیص چهره کافی است.
در سال 1927، بیرد سیگنالی را در فاصله 438 مایلی بین لندن و گلاسکو ارسال کرد. در سال 1928، شرکت بیرد اولین سیگنال تلویزیونی فراآتلانتیک را از لندن به نیویورک و سپس به یک کشتی پخش کرد.
او بعداً اولین پخش تلویزیونی را به صورت رنگی، سپس با پیوند مادون قرمز و حتی به صورت برجسته، با استفاده از لنزها و فیلترهای اضافی نشان داد.
به موازات آن، او یک سیستم ضبط ویدئویی دیسک به نام “فونوویژن” را در سال 1927 توسعه داد. سیستم بیرد در سال 1936 برای بی بی سی به وضوح 240 خط رسید، قبل از اینکه به طور قطعی توسط تلویزیون الکترونیکی 405 خطی طراحی شده توسط شرکت EMI Marconi جایگزین شود.
در سپتامبر 1927، فیلو فارنسورث اولین تصویر را با دوربین لوله ای خود (یک خط مستقیم ساده) در آزمایشگاه خود در “خیابان سبز 202 در سانفرانسیسکو” تولید کرد.
در سال 1928، Farnsworth یک سیستم نسبتاً توسعه یافته برای ارائه یک تصویر انیمیشنی به مطبوعات داشت. در سال 1929، سیستم بدون قطعات متحرک بهبود یافت.
در همان سال، Farnsworth اولین تصویر انسان را بر روی یک صفحه نمایش 3 × 3.5 اینچی ارسال کرد (همسرش پم، چشمانش را بسته بود، احتمالاً به دلیل نور شدید).
بدون دیدگاه