مقاله Ray A. Smith در مورد شکاف نسلی بر سر پوشیدن خز، الهام بخش صدها خواننده شد تا داستان ها و نظرات خود را در مورد این موضوع به اشتراک بگذارند.
داستان او با عنوان “میراث ناخوشایند: هیچکس پالتو بارانی مادربزرگ را نمیخواهد” در 27 ژانویه در وال استریت ژورنال، جزئیات اتفاقی را که هلن وب دزدیده شده راسو و کتهای خود را به نوهاش، جینا رادکه، سپرد، به تفصیل میدهد.
خوانندگان در مورد خزهایی که خریداری یا به ارث برده بودند نوشتند برخی لباسهای قدیمی را به گروههای تئاتر به عنوان لباس یا به پناهگاههای حیات وحش اهدا کردند که حیوانات یتیم را احیا میکنند.
دیگران خزهای موروثی خود را بازسازی کردند و امروز آنها را می پوشند برخی پالتو پوست سمور را به بالش، پتو یا خرس عروسکی تبدیل کردند.
یکی از آنها نوشت: پالتو پوست گرگ همسرم، پنج دختر و چهار نوه من با کمال میل به هر کسی که از ظلم در نگهداری وسایل خز خود رنج می برد کمک می کند. «به ما اطلاع دهید که چگونه و چه زمانی میتوانیم اشیاء دلتنگی شما را جمع آوری کنیم.
پس از مدتی زندگی با کوپن غذا به عنوان یک مرد سرباز در ارتش در اوایل دهه 80 در حالی که با دو فرزند ازدواج کردم، سرانجام به مدرسه کاندیدای افسری رسیدم.
بعد از فارغ التحصیلی به عنوان ستوان دوم، اولین کاری که کردم این بود که برای همسرم یک پالتو پوست راسو خریدم او همیشه یکی می خواست.
از آن زمان تا کنون در سردخانه بوده و هر زمستان به صورت مذهبی از آن خارج می شود تا اگر بخواهد آن را در جایی بپوشد. طبق این مقاله از نظر سبک به صورت حرفه ای به روز شده است.
- منابع:
- تبلیغات:
بدون دیدگاه